Προστατίτιδα, υπογονιμότητα και στυτική δυσλειτουργία

Γράφει ο Δρ. Πέτρος Δ. Θάνος , Χειρουργός Ουρολόγος

Ο προστάτης  είναι ένας αδένας σε σχήμα καστάνου που βρίσκεται μπροστά από την ουροδόχο κύστη γι’ αυτό και ονομάζεται προστάτης και όχι γιατί προστατεύει κάποιο όργανο. Από το έξω στόμιο της ουρήθρας του πέους, δηλαδή από εκεί που ουρεί ο άνδρας, εισέρχονται συνήθως τα μικρόβια. Η χλωρίδα του κόλπου της γυναίκας διαθέτει μικρόβια τα οποία και είναι φυσιολογικά.Έτσι, λοιπόν, κατά τη σεξουαλική επαφή μικρόβια από τον κόλπο της γυναίκας μεταφέρονται στον άνδρα δια του έξω στομίου της ουρήθρας.Το πρώτο όργανο ,μετά την ουρήθρα, με το οποίο θα έρθουν τα μικρόβια αυτά σε επαφή είναι ο προστάτης αδένας .Ως αδένας διαθέτει πόρους όπως ακριβώς είναι το "σφουγγάρι" κι έτσι συγκρατεί στους πόρους του τα μικρόβια αυτά.

Έτσι, λοιπόν, στη χρονιότητα και μάλιστα από την πρώτη σεξουαλική επαφή, χωρίς τη χρήση προφυλακτικού, ο προστάτης αδένας αρχίζει να λειτουργεί σε ένα μικροβιακό περιβάλλον. Το όργανο αρχίζει και φθείρεται , καταστρέφονται οι αδένες του, δημιουργούνται φλεγμαίνουσες περιοχές επί του προστάτου , αποστήματα έως και λιθιάσεις, πετραδάκια δηλαδή μέσα στο όργανο.

Ο προστάτης έρχεται σε επαφή, όπως είναι γνωστό από την ανατομία, με την ουρήθρα και το πέος προς τα εμπρός ενώ πίσω του ακριβώς βρίσκεται η ουροδόχος κύστη. Στους όρχεις παράγεται το σπέρμα και εκφέρεται προς τα επάνω δια κάποιων σωληναρίων ,που είναι ουσιαστικά η συνέχεια των όρχεων, οι επιδιδυμίδες και τα σπερματικά σωληνάρια. Στο τέλος των σωληναρίων αυτών βρίσκονται δύο μικρές κύστεις, δύο μικροί αποθηκευτικοί χώροι εκατέρωθεν και μία για τον κάθε όρχι. Εκεί αποθηκεύεται το σπέρμα έως την εκσπερμάτιση. Ακριβώς πάνω στις σπερματοδόχες κύστεις βρίσκεται ο προστάτης όπου και έρχονται σε επαφή δια των εκσπερματιστικών πόρων δύο άλλα σωληνάρια που ενώνουν τις σπερματοδόχες κύστεις με τον προστάτη.

-Έτσι, λοιπόν, αδρά η πορεία του σπέρματος είναι η ακόλουθη.Όρχεις, επιδιδυμίδες, σπερματικά σωληνάρια, σπερματοδόχες κύστεις, εκσπερματιστικά σωληνάρια, προστάτης, ουρήθρα  και το έξω στόμιο αυτής.

Γνωρίζοντας τα δεδομένα αυτά γίνονται αντιληπτές οι τρεις πιο κάτω καταστάσεις : η προστατίτιδα , η υπογονιμότητα και η στυτική δυσλειτουργία.

Η προστατίτιδα

Η προστατίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή του προστάτη αδένα διαχωρίζεται στη χρόνια και στην οξεία. Ο συχνότερος τρόπος μόλυνσης είναι κυρίως μέσω της ουρήθρας ενώ τα συνηθέστερα μικρόβια που εντοπίζονται είναι το κολοβακτηρίδιο (Escherichia coli) και διάφορα είδη του πρωτέα, ενώ λιγότερο συχνά είναι η ψευδομονάδα (Pseudomonas) και ο εντερόκοκκος (Enterococcus).

- Η χρόνια προστατίτιδα είναι ύπουλη και συμβάλλει ,ειδικότερα στο νέο άνδρα, αρνητικά στη γονιμότητα του. Μπορεί,λοιπόν, να είναι ασυμπτωματική , «σιγηλή» ή να είναι ήπια, να ξεχαστεί και να εκδηλωθεί αργότερα με συμπτώματα όπως ερεθιστικά ενοχλήματα στη διάρκεια της ούρησης (καύσος, συχνουρία, επιτακτική ούρηση και δυσουρία) , βύθιοι και ενοχλητικοί πόνοι στο περίνεο, την υπερηβική χώρα ή και κατά μήκος του σπερματικού τόνου και τους όρχεις.

Στη δακτυλική εξέταση ο προστάτης μπορεί να είναι φυσιολογικός ή να παρουσιάζει κατά θέσεις σκληρίες ή κλυδάζουσες περιοχές, με ένα επώδυνο και δυσάρεστο αίσθημα πίεσης ή πόνο, που επεκτείνεται κατά μήκος της ουρήθρας και που συχνά συνοδεύεται από την έξοδο εκκρίματος. Πέραν της μάλαξης του προστάτη και την εξέταση του σπέρματος ο Ουρολόγος μπορεί να ζητήσει απεικονιστικά και διορθικό υπερηχογράφημα.

- Η οξεία προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από τη ξαφνική εμφάνιση έντονων συμπτωμάτων ενώ χαρακτηρίζεται από πόνο, χαμηλά στο περίνεο, συχνουρία και καύσο στην ούρηση, από δυσουρία και αποφρακτικά φαινόμενα,  υψηλό πυρετό και γενική κακουχία. Συχνά οι ασθενείς παρουσιάζουν και επίσχεση των ούρων, διότι ο προστάτης τους διογκώνεται λόγω της οξύτητας της φλεγμονής.